راهبردهای توسعۀ زیست سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم روستا در روستاهای حاشیۀ تالاب‏های میانکاله و لپوی زاغمرز با استفاده از روش swoc و ماتریس qspm

حفظ و پایداری اکوسیستم‏های طبیعی و پایداری جوامع روستایی از طریق برقراری پیوند مطلوب بین جوامع و اکوسیستم‏ها با توسعۀ شیوه‏های زیست جایگزین ضروری است. در این راستا براساس الگوی بوم روستا (اکوویلج) به عنوان الگوی زیست پایدار با رفع بی‏ثباتی‏های اکولوژیکی و اجتماعی جوامع، با شناسایی مزیت‏ها و محدودیت‏های موجود و ضعف‏ها و قوت‏های جوامع روستایی حاشیۀ تالاب و از طریق برنامه‏ریزی راهبردی به ارائۀ راهبردهای مناسب برای زیست پایدار در جوامع روستایی حاشیۀ تالاب پرداخته شد تا شیوۀ زندگی پایدار و رابطۀ پایدار با اکوسیستم تالاب را برای جوامع ممکن سازد. بنابراین، مقالۀ حاضر در پی پاسخ گویی به این پرسش است که راهبردهای مناسب برای توسعۀ الگوی زیست پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم روستا در روستاهای حاشیۀ تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز کدام اند؟ پژوهش حاضر با روش‏ توصیفی ـ تحلیلی و به شیوۀ پیمایشی و مدل تحلیلی swoc و ماتریس ارزیابی qspm به ارائۀ راهبردهای مناسب پرداخته است. نتایج نشان می‏دهد توسعۀ الگوی زیست پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب در روستاهای مطالعه شده باید در راستای رفع ضعف‏ها و تهدیدها باشد و در این راستا باید راهبردهای حفاظت از اکوسیستم، تغییر فرهنگ مصرف و ارتباطات و تعاملات جمعی مورد توجه قرار گیرد.